Coma unha especie de aroma secreto, unha aureola invisible, unha música silenciosa que... unha esencia característica que cada persoa despide. Algúns o saben, algúns o notan, e ninguén o di. Pero non todos saben escoitar ese rumor especial. Non todo o mundo sabe escoitar o susurro da chuvia...
É mesmo, ouço o som da chuva no telhado, bom prá dormir. Em cada lugar que o pingo cair o som é diferente. Se o telhado for de zinco? São mil sons variados: nas folhas, nas águas do rio, nas pedras, na areia... Em cada canto o som se diversifica, numa verdadeira sinfonia liquida.
Acho que acordei com o barulho da chuva que fez por aqui... aliás, foi uma bela tempestade... Fiquei acordado na madrugada, pois fiquei com um pouco de medo da tormenta. Quando acordei não lembrava se havia sido real ou se fora apenas um sonho... Tudo indica que ambos, está molhado lá fora. Abraço, boa semana.
Ninguém... mesmo que se tente dizê-lo, talvez, principalmente quando se tente dizê-lo... Imaginar é um esforço pra se chegar no barulho que ouve o outro, mesmo que não nós carregue um centímetro para mais próximo do outro. Abraço.
Limerique
ResponderExcluirNão se parece com barulho de trem
Tampouco com algo ruidoso também
Mas pingos molhados
Tocando os telhados
Anunciam a chuva que cantando vem.
Coma unha especie de aroma secreto, unha aureola invisible, unha música silenciosa que... unha esencia característica que cada persoa despide. Algúns o saben, algúns o notan, e ninguén o di. Pero non todos saben escoitar ese rumor especial. Non todo o mundo sabe escoitar o susurro da chuvia...
ResponderExcluirÉ mesmo, ouço o som da chuva no telhado, bom prá dormir. Em cada lugar que o pingo cair o som é diferente. Se o telhado for de zinco? São mil sons variados: nas folhas, nas águas do rio, nas pedras, na areia... Em cada canto o som se diversifica, numa verdadeira sinfonia liquida.
ResponderExcluirAcho que acordei com o barulho da chuva que fez por aqui...
ResponderExcluiraliás,
foi uma bela tempestade... Fiquei acordado na madrugada, pois fiquei com um pouco de medo da tormenta.
Quando acordei não lembrava se havia sido real ou se fora apenas um sonho... Tudo indica que ambos,
está molhado lá fora.
Abraço,
boa semana.
O barulho da chuva me traz uma boa alegria nostálgica.
ResponderExcluirAdorei o título!
Bjos
a chuva
ResponderExcluirfaz a curva
em canto
...
barulhos, melhores detalhes. ♥
ResponderExcluirQue poema mais lindo!
ResponderExcluirPassei para conhecer teu blog, mas acho que vou ficar por aqui para ler mais um pouco!
Escreves bem!
Beijos!
Detalhes ♥
ResponderExcluirLindo, simples e sempre intenso.
ResponderExcluirUm barulho que cuida...
ResponderExcluirSó faz bem.
bjo de luz
L.L.
Este comentário foi removido pelo autor.
ResponderExcluirSó é muito para a chuva
ResponderExcluirbeijo Santa
E o cheiro da chuva, não?
ResponderExcluirO barulho da chuva é reconfortante, mas o que mais gosto é o cheiro da terra molhada quando chega a chuva. É algo extremamente nostálgico.
ResponderExcluirNão suma!
ResponderExcluirbruna-morgan.blogspot.com.br
Tem gente que faz mais do que chover, transborda!
ResponderExcluirtem texto novo lá no meu cantinho, e a casa é sempre sua.
http://venenosemacas.blogspot.com.br/
Este comentário foi removido pelo autor.
ResponderExcluirNinguém... mesmo que se tente dizê-lo, talvez, principalmente quando se tente dizê-lo... Imaginar é um esforço pra se chegar no barulho que ouve o outro, mesmo que não nós carregue um centímetro para mais próximo do outro.
ResponderExcluirAbraço.
*-*
ResponderExcluir